جستجوی کتاب
عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
ورود به فروشگاه
معرفی کتاب: جشن تولد
جشن تولد نمایشنامهای است از هرولد پینتر و از مهمترین آثار او. پینتر در این درام، فقدان ارتباط و بحث هویت انسان مدرن را به چالش میکشد و از دریچهی نگاه جستوجوگرانهی خود، پرسشهایی را دنبال میکند. استنلی که در مسافرخانهای محقر مخفی شده است، میداند که بالاخره روزی، کسی برای دستگیریاش خواهد آمد، اما علیرغم داشتن این حس و پیشآگاهی، وقتی دو نفر برای دستگیری و به قصد مجازات میآیند، او هیچ تقلایی برای فرار نمیکند! استنلی معتقد است که گرهِ خورده در دست تقدیر است و او جایی برای گریز ندارد. شخصیتهای نمایشنامهی پینتر در جهانی زندگی میکنند که در آن، توانی برای دفاع از خود ندارند. آنها نمیتوانند سبب فهمیده شدن خود، نزد دیگری شوند و ارتباط انسانی برایشان مسئلهای فقدانی شده است. آنها آشفته و سرگرداناند و گویی در فضایی بیجاذبه معلقاند. نکتهی مهم درباره این درام پینتر بحث هویت است؛ حتی استنلی، شخصیت اصلی این نمایشنامه نیز، گذشتهای مبهم و نامشخص دارد و سایه روشنهای شخصیت او در تاروپودی از ابهام گنجانده شده است. پینتر این نمایشنامه را در سال ۱۹۵۹ به مرحله نگارش درآورده و آنچه در آن مطرح میکند، مسائل جهان امروز بشر نیز هست.قسمتی از نمایشنامه جشن تولد:
استنلی: عصربهخیر! مککن: عصربهخیر! صدای خنده از بیرون در پشتی، که باز است، شنیده میشود. استنلی: امشب خیلی گرمه. (به سوی در پشتی روی میکند، و دوباره رویش را بر میگرداند) کسی بیرونه؟ مککن کاغذ دیگری را از درازای آن میبرد. استنلی به آشپزخانه میرود و یک لیوان آب میریزد. در حین نوشیدن آب، از دریچهی آشپزخانه، داخل پذیرایی را نگاه میکند. لیوان را میگذارد، از آشپزخانه بیرون میآید و بهسرعت به سوی درِ سمت چپ میرود. مککن از جا بلند میشود و راه او را سد میکند. مککن: فکر نکنم همدیگه رو قبلاً دیده باشیم. استنلی: نه، ندیدیم. مککن: اسم من مککنه. استنلی: خیلی وقته اینجا اقامت دارید؟ مککن: نه خیلی. اسم شما چیه؟ استنلی: وبر. مککن: از آشناییتون خوشوقتم قربان! (دستش را پیش میآورد. استنلی دست میدهد، مککن دست استنلی را محکم میفشارد.) تبریک میگم! (استنلی دست خود را آزاد میکند. رو در روی یکدیگر ایستادهاند) داشتید میرفتید بیرون؟ استنلی: بله. مککن: روز تولدتون؟ استنلی: بله. چرا نرم؟ مککن: آخه امشب قراره براتون جشن بگیرن. استنلی: ا، جدی؟ بد شد. مککن: نه. خیلی هم خوبه اتفاقاً.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...