کالیپسو/ داستان‌های سداریس؛ صداقتی بی‌پرده

مجموعه داستان کالیپسو، اثر دیوید سداریس، به همت بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه به چاپ رسیده است. سداریس طنزپرداز و برنامه‌ساز مشهور رادیو در امریکا، بیشتر شهرتش را مدیون داستان‌های کوتاهی است که ماهیتی فکاهی و طنزآمیز دارد و او درباره زندگی شخصی خود نوشته است. دیوید سداریس با نگاه خاص و منتقدانۀ خود، به نقد اجتماعی ظریف و موشکافانه می‌پردازد. مجموعه داستان کالیپسو با استقبال چشمگیر منتقدان، کتابخوانان و دوستداران آثار او روبه رو شد. جان بوین در آیریش تایمز درباره این کتاب می‌نویسد: «دیوید سداریس طنزپرداز بزرگی است که جزئیاتی ظریف را چاشنی شوخ‌طبعی منحصر به فرد خود می‌کند و همین نیز باعث می‌شود بیشتر رمان‌نویس‌ها به او رشک برند.» همچنین کریستینا پترسن در تایمز پیرامون این کتاب می‌نویسد: «سداریس همچنان بسیار طناز است، اما به واسطۀ تعمق نقادانه در باب عشق، مرگ و زندگی خانوادگی، در حال و هوایی حزن‌انگیز قلم زده است.» همچنین در بوک توپیا دربارۀ این کتاب می‌خوانیم: «اگر تا امروز از داستان‌های نشاط‌آور و انسان­گریزانۀ دیوید سداریس به خنده افتاده‌اید، پس از خواندن این کتاب، احتمالا پی می‌برید که تا به حال اشتباه کرده‌اید.»

در قسمتی از کتاب حاضر آمده است:

درست و حسابی نمی‌دانم که در خانواده‌های کوچک اوضاع چطور است، اما رابطه‌ها در خانواده‌های بزرگ در طول زمان مرتب تغییر می‌کند. چه بسا با برادر یا خواهری رفاقتی صمیمی داشته باشید، اما دو سال بعد این صمیمیت با کس دیگری برقرار شود. بعد دوباره احتمالاً تغییر به وجود می‌آید و بعد از آن باز هم تغییر رقم می‌خورد. نه به این معنی که با عیاق‌ترین کس خود، کارتان به مشاجره بکشد، بلکه از آن روی که شما سر راه کس دیگری قرار می‌گیرید یا کس دیگری سر راه شما قرار می‌گیرد. سه ضلعی‌ای شکل می‌گیرد و بعد، پیش از آنکه به گروه‌های دو نفره تقسیم شود، به چهار ضلعی تبدیل می‌شود. قشنگی‌اش به همین است که همیشه دستخوش تغییر است. در سال ۲۰۱۴، دو بار با خواهرم ایمی به توکیو رفتم. پیش از آن هفت بار رفته بودم، به همین دلیل می‌توانستم ایمی را به بهترین جاها-که منظورم فروشگاه‌هاست- ببرم. وقتی در ژانویه ۲۰۱۶ برگشتیم ژاپن، با خودمان گفتیم خواهرمان گرتچن را همراه خود کنیم. هیو هم آنجا بود و با آنکه حضورش را نمی‌توان نادیده گرفت، نقشی در خانواده پر اتفاق ما نداشت. من و خواهرهایم، دوست‌ها و رفقا را عمدتاً به شکل سایۀ آدم‌هایی دیده‌ایم که هرکسی با آن‌ها ارتباط دارد. می‌روند. در نور مستقیم آفتاب دیده می‌شوند، اما چون به دکمۀ عواطف ما دسترسی ندارند -چون نمی‌توانند دوباره تعداد ما را به دوازده یا پنج نفر برسانند و جیغ بکشند- واقعاً نمی‌توان روی آنها به مثابه نقش آفرین حساب باز کرد. معمولاً در توکیو آپارتمانی اجاره می‌کردیم و یک هفته‌ای می‌ماندیم. اما این بار یک خانۀ کامل گرفتیم. کالیپسو را جلیل جعفری ترجمه کرده است. این اثر در ۲۷۰ صفحۀ رقعی با جلد نرم و قیمت ۳۹ هزار تومان چاپ و روانه کتابفروشی‌ها شده است.