جستجوی کتاب
عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
ورود به فروشگاه
معرفی کتاب: ویروسها
کتابی است به تألیف مشترک لین برونل و مارک گیو. مردم در خطرند، جانوران و گیاهان هم در خطرند. هیچ جانداری از آنها در امان نیست. ویروسها در همه جا هستند. آنقدر ریزند که فقط با میکروسکوپ الکترونی میتوان آنها را دید. اما با این همه ریزی، مشکلات بسیاری را برای ما ایجاد میکنند. بعضی بیضررند، مثل ویروس آبله. البته به شرطی که واکسن زده باشید! و بعضی هم کشندهاند. کتاب ویروسها، شما را به درون یک ویروس میبرد و شما را با تلاش دانشمندان سراسر دنیا برای مبارزه با ویروسها و کنترل آنها آشنا میکند. در نتیجهی این تلاشها، امروز ما از بسیاری از ویروسها دیگر هراسی نداریم. بعضی ویروسها ممکن است در زندگی روزمره ما نقش داشته باشند مثل ویروس سرماخوردگی معمولی؛ اما، هیچ چیز معمولی درباره آنها وجود ندارد. احساس تندرستی میکنید؟ هیچ میکروبی در شما نیست؟ دوباره فکر کنید. همین الان میکروبهای مهاجم زیادی مخفیانه در اطراف یا روی بدن شما منتظر فرصتی هستند تا به بدن شما وارد شوند و عملکرد سلولهایتان را کنترل کنند. میدانید این موجودات با سلولهای شما چه میکنند؟ آنها سلولها را به بردگی میگیرند و از آنها برای تولید مثل خودشان استفاده میکنند. این متجاوزان ریز به هیچ موجودی رحم نمیکنند. به قارچها، گیاهان، جانوران و حتی باکتریها حمله میکنند. هیچ موجود زندهای از حمله آنها در امان نیست. این جانداران ریز، ویروس نام دارند، موجوداتی بسیار مزاحم و بسیار کوچک. آیا تابهحال سرما خوردهاید؟ آنفلونزا یا آبلهمرغان گرفتهاید؟ این بیماریها را ویروسها ایجاد میکنند. وقتی به این بیماریها مبتلا میشوید، ویروسها در بدنتان با سرعت زیادی همانندسازی میکنند و همانندسازی یعنی زیاد شدن، یعنی ساخته شدن تعداد زیادی از یک نوع ویروس. شما نمیتوانید ویروسها را ببینید؛ حتی با میکروسکوپهای معمولی هم نمیتوانید آنها را ببینید. اما ویروس چیست؟ ویروسها سلول نیستند چون نه هسته دارند و نه میتوانند انرژی مورد نیاز خود را تهیه کنند. آنها حتی نمیتوانند بهتنهایی همانندسازی کنند و برای این کار، حتماً باید از سلولهای بدن شما یا دیگر موجودات استفاده کنند. ویروسها انگلاند. بهزور از موجودات دیگر استفاده میکنند. اندازه، شکل و میزان پیچیدگی ساختمان ویروسهای مختلف، بسیار متفاوت است، ولی همه آنها دو چیز را حتماً دارا هستند: ماده ژنتیک و پوشش اطراف آن ماده.قسمتی از کتاب ویروسها:
-ایران، حدود ۹۰۰ میلادی رازی بیماری آبله را بهدقت توصیف میکند و مینویسد: «این بیماری از فرد بیمار به فرد سالم منتقل میشود، اما اگر کسی از آن بهبود یافت، دیگر به آن مبتلا نمیشود.» -انگلستان، ۱۷۹۶ پزشک انگلیسی، ادوارد جنر متوجه شد دختران شیردوشی که آبله گاوی میگیرند به بیماری ملایمی مبتلا میشوند، اما دیگر آبله را، که معمولاً یک بیماری کشنده است، نمیگیرند. جنر با الهام گرفتن از یک روش درمان محلی، چرک زخمهای آبله گاوی را از دختری به نام سارا نلمز گرفت و به پسر ۸ سالهای به نام جیمز فیپس مایهکوبی کرد. جیمز دیگر آبله نگرفت. با وجود موفقیت این آزمایش، هیچکس نمیدانست چه چیزی باعث ایجاد آبله میشود. -فرانسه،۱۸۸۵ لوئی پاستور، براساس موفقیتهای جنرریال واکسنی را علیه بیماری هاری ساخت و با آن جان یک پسر بچه ۱۹ ساله را، به نام جوزف میسر، نجات داد. پاستور حدس میزد که عامل بیماری هاری باید آنقدر ریز باشد که میکروسکوپهای آن زمان نتوانند نشانش بدهند. او درست میگفت. -هلند، ۱۹۰۰ گیاهشناسی به نام مارتینوس ویلم بیجرینک این موجودات بیماریزای ریز را ویروس نامید. ویروس از کلمهای لاتینی به معنی سم گرفته شده است. -جنگ جهانی اول ۱۹۱۸-۱۹۱۴ فرانسه ۱۹۱۷ فلیکس دو هرل باکتریوفاژها را کشف کرد و بیان کرد که باکتریوفاژها نوعی ویروساند. سراسر جهان، ۱۹۱۸ آنفلونزا بسیاری از کشورها را در بر گرفت و ۳۰ میلیون کشته بر جای نهاد، اما این آنفلونزا، به آنفلوانزاهای قبلی شبیه نبود. مراکز درمانی رسمی در شناسایی آن بهکندی عمل میکردند و در درمان آن ناتوان بودند.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...