جستجوی کتاب
عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
ورود به فروشگاه
معرفی کتاب: مقدمهای بر هالیوود جدید
«مقدمهای بر هالیوود جدید» کتابی است نوشته جِف کینگ و ترجمهی محمد شهبا. هالیوود جدید چیست؟ نوع پیچیدهای از سینمای هنری امریکاست که سرشار از نوآوری و تجربهورزی است یا فقط حیطهی سادهی فیلمهای پرفروش و برگرفته از داستانهای مصور است؟ دلمشغولیهای درونیِ تراویس بیکل و هری کول است یا ماجراهای قهرمانیِ لوک اسکای واکر، ایندیانا جونز، و باز لایتیر؟ فیلمهای مستقل و ارزان است یا شرکتهای عظیم چند رسانهای؟ دیدگاههای رادیکال است یا واکنشهای محافظهکارانه؟ گسستهای اضطرابآور از سبک هالیوود کلاسیک است یا زرق و برق ظاهری و شیوهی بیانِ تکراری و برگرفته از آگهیهای بازرگانی و شوهای ام تی وی؟ فیلمساز در مقام هنرمندِ سرشار از تخیل است یا فقط شیک و تهیمایه و مهاجم به گذشتهی سینما؟ مدرنیسم است یا پستمدرنیسم؟ دگرگونی بنیادی است یا حفظ پیوستگی با گذشته؟ عبارت هالیوود جدید به چیزی اطلاق میشود که گاهی مجموعهی متناقض و سردرگمی از ویژگیهای سینمای هالیوود در دو سه دههی اخیر به نظر میرسد. آیا میتوان تعریف واحدی از هالیوود جدید ارائه داد؟ پاسخ ساده و دمدستی این است: خیر. بر سر تعریف سرراست هالیوود جدید یا حتی موجودیت آشکار آن هیچ توافقی در میان نیست. البته دلیل این سردرگمی نیز ساده است. این عبارت برای توصیف بسیاری از وجوه سینمای هالیوود در سالهای پس از جنگ جهانی دوم به کار رفته و گاهی معنای آن وابسته به موضوع مورد بحث در یک زمان و دوران خاص بوده است، ولی بههرحال دو نگرش کلی در میان است. نگرش نخست، هالیوود جدید را نوعی سبک فیلمسازی میشمارد که از سبکهای پیشین متفاوت است و نگرش دوم، هالیوود جدید را نشاندهندهی تغییر در زمینهی صنعتی سینما میداند. البته هریک از این دو نگرش را میتوان، به درجات گوناگون، به زمینههای گستردهتر اجتماعی و فرهنگی و تاریخی مرتبط ساخت. هالیوود، به گفتهی موری اسمیت، پدیدهای چندوجهی است و نمیتوان آن را به جوهرهای واحد، یعنی قدیم یا جدید، فروکاست. هرگونه تغییر در یک سطح به تغییراتی در سطوح دیگر مربوط است؛ ولی هیچ تضمینی وجود ندارد که که این تغییرات پیوستگی منسجمی داشته باشد. از دوران سینمای کلاسیک یا نظام استودیویی، که حتی بر سر تعریف آن نیز توافق همگانی برقرار نیست، تا به امروز، تغییرات فراوانی در هالیوود رخ داده اما بسیاری از ویژگیهایش ثابت مانده است. در بسیاری از موارد، برای دستیابی به مقاصد آشنا راهبردهای متفاوتی به کار رفته است. تعاریف قطعی و عجولانهای که هالیوود جدید را پدیدهای کاملاً متفاوت میداند معمولاً پیوستگیهای آن را با هالیوود کلاسیک نادیده میگیرد و اغلب بر کلیگوییهای سادهانگارانه دربارهی دوران پیشین استوار است. چگونه میتوان این سردرگمیها را از میان برداشت؟ باید نخست دقیقاً مشخص کنیم که جنبههای تازهی هالیوود جدید کدام است، ویژگیهای بارز -و گاهی متناقض- آن چیست و در چه مواردی با هالیوود کلاسیک همانند است. کتاب حاضر قصد دارد به این موارد بپردازد و به این منظور بر سه نوع تجزیه و تحلیل متمرکز است: بررسی سبک فیلم، زمینهی صنعتی و زمینهی اجتماعی-تاریخی. البته هریک از این سه سطح را میتوان کمابیش جدای از دیگر سطوح بررسی کرد، ولی یکی از اهداف اصلی این کتاب آن است که میان دیدگاههای گوناگون پیوند برقرار سازد.قسمتی از کتاب مقدمهای بر هالیوود جدید:
چرا نقشی را که جورج کلونی در «از غروب تا به صبح» بازی میکند باور میکنیم؟ تا اندازهای بنا به فیلمنامه و قاعده، سِت گِکو خشن و بیرحم است و با قربانیانِ بالقوه خوشزبانی نمیکند. ولی فیلم خیلی زود میان او و برادرش ریکی (کوئنتین تارانتینو) که دیوانه و عاشق هفتتیرکشی است، تضاد برقرار میسازد. بر پایهی قواعد کلی هالیوود مطمئنیم که امکان ندارد با دو شخصیتِ اصلی بیثبات روبهرو باشیم. هر دو برادر تبهکار و از جان گذاشتهاند ولی ویژگیهای یکی ویژگیهای دیگری را تا اندازهای متعادل میکند. عامل دیگری نیز در شکلدهی انتظارات ما از ست گکو بسیار دخیل است: اینکه این نقش را جورج کلونی بازی میکند. جورج کلونی ستارهای است که تداعیهای خاصی را به نقش میافزاید. در این فیلم، همانگونه که با انتظارات ما از گونه بازی شده است، در مورد تداعیهای برخاسته از حضور جورج کلونی نیز تا اندازهی زیادی همین اتفاق رخ داده است. کلونی در آن زمان (از ۱۹۹۴) در نقش دکتر راس، پزشک اطفال، در مجموعهی تلویزیونی نجات اضطراری بازی میکرد و به ستاره تبدیل شده بود. دکتر راس در ظاهر گاهی بدخلق و بدقلق و یاغی و زنباره ولی در باطن درستکار و مسئول است و حاضر است به خاطر مداوای کودکان قوانین را زیر پا بگذارد. ست گکو با دکتر راس خیلی فرق دارد. به خطرناکی برادرش نیست اما در پستی و شرارت دستکمی از او ندارد. تهدیدهایش، بهیژه در ابتدا، آرام و رعبآور است. این ویژگیها گسست از قاعدهای است که در بالا در مورد تعادل میان دو شخصیتِ اصلی ذکر کردیم. اما از غروب تا صبح از این گسست آسیب نمیبیند، به دو دلیل: یکی خودِ این زیرگونه یا تداعیهای ناشی از جنبهی تألیفی آن که موجب میشود بتوان از قواعد مرسوم در هالیوود فراتر رفت، و دیگری حضور اطمینان بخش کلونی. کلونی در این فیلم تا اندازهی زیادی برخلاف تیپ مرسومش بازی میکند و این، هم معایبی دارد و هم مزایایی. برخی از هواداران کلونی شاید ناراحت شوند که چرا نقش چنین شخصیت ناخوشایدی را بازی کرده است. اما جذابیت چنین نقشی برای بازیگر دقیقاً به همین خاطر است که میتوانید تصاویر کلیشهای او را فرو بریزید، هر چند این تصاویر براحتی از میان نمیروند و حتی در این فیلم نیز در زیر ظاهر ست گکو همان جورج کلونیِ آشنا به ذهنمان میآید. در اینجا با این پرسش روبهرو میشویم که تا چه اندازه میتوان به کلونی اعتماد کرد در جایی که، مثلاً به گروگانها میگوید اگر همکاری کنند به آنان آسیبی نخواهد رسید. اینکه هر تماشاگر این نکات را دقیقاً چگونه پردازش میکند قابل اندازهگیری نیست، اما میدانیم که تداعیهای ناشی از تصویر آشنای ستارگان از متغیرهای مهم این معادله است که در این فیلم نیز به یاری کلونی میآید.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...