جستجوی کتاب
عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
ورود به فروشگاه
معرفی کتاب: دانشنامۀ مصور ماشین
کتابی است از ریچارد ساتن که به بررسی تصویری تاریخ خودرو و قطعات تشکیلدهندۀ آن میپردازد. خودروهای اولیه تا حد زیادی مدیون کالسکههای اسبران بودند. در واقع، بسیاری از خودروهای پیشگام صرفاً گاریهای اسبرانی بودند که موتور رویشان نصب شده بود. به همین دلیل است که به کالسکههای بدون اسب مشهور شدند؛ حتی خودروهایی که میخواستند از این کلیشه فاصله بگیرند نیز معمولاً به دست یک دلیجانساز سنتی و با بهکارگیری مهارتها و تکنیکهای چند قرن پیش ساخته میشدند. بعدازظهری در تابستان ۱۸۶۲، اتئین لنوآر، مهندس فرانسوی، محتاطانه موتوری را استارت زد که خودش ساخته و بین چرخهای یک گاری سوار کرده بود. دقایقی بعد، گاری کوچک به مدد موتور بزرگ و یغورش که بهآرامی تالاپتالاپ میکرد، از میان پارک جنگلی ونسس بازحمت در حال حرکت بود. لحظهای تاریخی فرا رسیده بود، چرا که گاریِ بدون اسب لنوآر وارد عالم دلیجانها و درشکههای اسبران و مسیرهای پر گرد و غبار شده بود؛ دنیایی که بهزودی برای همیشه از صحنۀ روزگار محو میشد. [gallery size="medium" ids="9496,9497,9498"] لنوآر نخستین فردی نبود که یک کالسکۀ بدون اسب میساخت؛ کالسکههایی که نزدیک به یک قرن پیش ابداع شده و با نیروی موتور بخار کار میکردند، کند و دستوپا گیر در حرکت بودند. موفقیت او، ابداع نوعی موتورِ احتراق داخلی کوچک بود که با سوختنِ سریع بنزین در داخل یک سیلندر کار میکرد. چند سال بعد، موتورهای احتراق داخلی گازوئیلی نیز ساخته شدند و طولی نکشید که نخستین موتور آزمایشی خودرو ساخته شد. در ۱۸۸۵، نخستین خودرویی که به مردم فروخته شد، از کارگاه کارل بنز در مانهایم آلمان بیرون آمد. عصر اتومبیل آغاز شده بود.قسمتی از کتاب دانشنامۀ مصور ماشین:
در دهۀ ۱۹۵۰، خودروهای کوچک نسبت به گذشته بسیار ارزانتر شدند. مدلهایی نظیر فولکس واگن بیتل و رنو ۴ چنان ابتدایی و ارزان بودند که میلیونها دستگاه از آنها به فروش رفتند. درواقع، تعداد فروش خودرو چنان افزایش یافت که خیابانهای شهرها بهتدریج راهبندان شد. در لندن، شمار خودروها دوبرابر شد؛ در پاریس منطقۀ آبی طرح ترافیک مشخص کردند تا آمد و شد را محدود کنند؛ در نیویورک آزادراههای عظیم شهری ساخته شد تا از شدت راهبندانها و گرههای ترافیکی کاسته شود. از این رو، تعجبی ندارد که چرا خودروهای کوچکِ حبابیشکل نظیر ایزتا ساخت ایتالیا، بهزودی باب شدند. هر چند این خودروها را از اساس نه به منظور تولید خودرویی جمع و جور، بلکه به عنوان خودرویی ارزان و اقتصادی ساختند. بااینحال، این خودروها برای خانوادهها بسیار کوچک و تنگ بودند. کلید حل این مشکل، مینی بود که در ۱۹۵۹ به بازار عرضه شد. مینی با اندازهای متعارف اما جمع و جورش انقلاب بزرگی به حساب میآمد. برای آنکه فضای کافی برای چهار سرنشین بزرگسال را در چنین خودروی کوچکی فراهم کنند، مجبور بودند تا حد امکان فضای بسیار محدودی برای موتور و جعبۀ دنده تعبیه کنند. بنابراین، الک ایسیگونس، طراح مینی، موتور را به جای طول، در عرض خودرو قرار داد و نیروی محرک را در چرخهای جلو به کار گرفت. این ایده کارگر افتاد، طوری که در حال حاضر تقریباً همۀ خودروهای خانوادگی از چنین چینشی استفاده میکنند.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...