جستجوی کتاب

عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.

ورود به فروشگاه

معرفی کتاب: دانشنامه مصور فوتبال

معرفی کتاب: دانشنامه مصور فوتبال خاستگاه فوتبال به چین باستان، اروپا و قاره‌ی امریکا برمی‌گردد. مردمان باستان هنگام آمادگی برای جنگ، تکریم خدایان یا صرفاً برای سرگرمی خودشان به توپ ضربه می‌زدند. در اروپا، توپ‌بازی آزمون شجاعت و جسارت بود، درحالی‌که در چین جزئی از مراسم آیینی فیض و برکت به شمار می‌آمد. چینی‌ها تا سده‌ی سوم پیش از میلاد شکل خاصی از فوتبال را بازی می‌کردند. در کتاب رزم‌نامه‌ای که به آن دوره متعلق است به تِسُو چُو (توپ‌بازی) اشاره شده است. تسو چو روزگاری بخشی از آموزش سربازان ارتش بود و بعدتر در مراسم آیینی تولد امپراتور ادغام شد. . در سده‌های شانزدهم و هفدهم، مردم شهرهای ایتالیا کالچیو بازی می‌کردند. در ایام جشن‌ها، دو تیم متشکل از نُجبا و اشراف‌زادگان می‌کوشیدند توپ را وارد دروازه‌ی حریف کنند. تاکتیک تیم‌ها هم عبارت بود از آرایش تیمی و فضاسازی برای جلو رفتن بازیکنان. امروزه مردم آشبورن در دربی‌شایر انگلستان، همچنان سنت فوتبال بازی کردن در مراسم مذهبی سه‌شنبه‌ی اعتراف را زنده نگه داشته‌اند. دو تیم متشکل از اهالی بالا و پایین شهر می‌کوشند توپ را با دست از یک سوی شهر به سوی دیگرش برسانند و وارد تنها دروازه‌ی بازی کنند. نخستین‌بار فوتبال امروزی در سده‌ی نوزدهم و در انگلستان و اسکاتلند به وجود آمد و مقرراتش در ۱۸۶۳ تثبیت شد. دانش‌آموزانِ سابق مدارس خصوصی انگلستان نخستین کسانی بودند که قوانین این بازی را تدوین کردند و اتحادیه‌ی فوتبال را در ۱۸۶۳ بنیان نهادند. بازرگانان و مهندسان انگلیس این بازی را به کشورهای دیگر بردند و این گونه شد که مردم کشورهای دیگر، فوتبال بازی کردن را آغاز کردند. در اوایل سده‌ی بیستم، تیم‌های فوتبال انگلیسی به سراسر جهان سفر و با برگزاری مسابقات دوستانه، فوتبال را به دیگر کشورها معرفی می‌کردند. در ۱۹۳۷، ژاپنی‌ها این سپر را به عنوان هدیه به تیم فوتبال ایزلینگتن کورینیتیانس تقدیم کردند. نخستین بازیکنان فوتبال آماتور بودند. چارلز بی فِرای، که در دهه‌ی ۱۸۹۰ برای تیم کورینیتیانس بازی می‌کرد، یکی از نخستین بازیکنان مشهور فوتبال بود. فِرای دارنده‌ی رکورد جهانی پرش طول هم بود. در نوامبر ۱۸۷۲، تیم فوتبال اسکاتلند در استادیوم کریکتِ شهر گلاسکو به مصاف تیم فوتبال انگلستان رفت. این بازی نخستین بازی بین‌المللی تاریخ فوتبال بود و حدود دو هزار تماشاگر داشت. مصاف این دو تیم بدون گل به پایان رسید. این پیراهن و کلاه را آرنولد کرک اسمیت، دانشجوی دانشگاه آکسفورد و از اعضای تیم ملی فوتبال انگلستان بر تن داشت. لیگ فوتبال انگلستان در ۱۸۸۸، با الهام از لیگ بیسبال ایالات متحده، با حضور دوازده تیم آغاز شد. تابلوی نقاشی‌ای متعلق به ۱۸۹۳، اثر تامس همی است که بازی تیم‌های آستون ویلا و ساندرلند را به تصویر کشیده است.

قسمتی از کتاب «دانشنامه مصور فوتبال» (انتشارات سایان):

در اواخر سده‌ی نوزدهم، افزایش تعداد تماشاگران فوتبال، باشگاه‌ها را بر آن داشت تا مکان‌هایی دائمی برای برگزاری بازی‌هایشان فراهم کنند. احداث استادیوم‌ها یک ضرورت بود، چون هم برای هواداران تیم سرپناه فراهم می‌کرد و هم چشم‌انداز مناسبی برای تماشای مسابقات عرضه می‌داشت. مجموعه‌ای از فجایع ورزشی که در ورزشگاه‌ها رخ داد، در نهایت به این باور منجر شد که استادیوم‌های سر باز باید جای خود را به جایگاه‌هایی مناسب و ایمن برای تماشاگران بدهند. پیش از آنکه استادیوم‌ها را به صندلی مجهز کنند، هواداران ایستاده و در فضایی فشرده و روباز بازی‌ها را تماشا می‌کردند. خیل عظیمی از تماشاگران برای تماشای بازی‌ها به این ورزشگاه‌ها می‌رفتند و بسیاری از مردم، این بازی‌های فوتبال را در طول تاریخ این ورزش تماشا کرده‌اند. معمولاً بچه‌ها را از فراز سر خیل جمعیت عبور می‌دادند تا به نزدیکی زمین برسند و دید بهتری از بازی داشته باشند. ورزشگاه دوفرانس در سن‌دونی و در شمال پاریس قرار دارد. این ورزشگاه برای برگزاری مسابقات جام جهانی ۱۹۹۸ ساخته شد و در آن، هشتاد هزار تماشاگر بازی افتتاحیه بین برزیل و اسکاتلند را تماشا کردند. دوفرانس به طراحی شگفت‌انگیزش مشهور است. سقف به‌شکل قوسی پیوسته زمین بازی را فرا گرفته و به آن جلوه‌ای آمفی‌تئاتری داده است. در پانزدهم آوریل ۱۹۸۹، بازی نیمه نهایی جام حذفی باشگاه‌های انگلیس در ورزشگاه هیلزبروی شهر شفیلد در جریان بود که بر اثر هجوم جمعیت، نود و شش تن از هواداران تیم لیورپول زیر دست و پا ماندند و جان باختند. پس از این تراژدی، از دستاوردهای جدید برای افزایش ایمنی ورزشگاه‌ها استفاده شد.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...
هیچ دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.