معرفی کتاب: خشم

خشم چیست و چگونه می‌توان با آن و بدون آن زندگی کرد؟ آلبرت آلیس در کتاب خشم به ما نشان می‌دهد که با برنامه‌ای گام به گام و ساده و در حد توان همه افراد چگونه می‌توان در بحران‌ها، خشم خود را مدیریت کرد و با حفظ منافع خود همچنان شاد و موفق به پیش رفت. او در کتاب حاضر، به خوانندگان می‌آموزد که چگونه در محیط خانه یا کار، با اندیشیدن، احساس کردن و رفتار درست بدون خشم می‌توان زندگی بهتری داشت. این کتاب از زمان چاپ، کتابی مرجع با رویکرد درمان شناختی است و دکتر الیس با ارائه تکنیک‌های خود و تکنیک‌های مشابه دیگر دربارۀ غلبه بر مشکل دیرینۀ مدیریت خشم، به ارائه راه حلی اساسی در این باره پرداخته است.

قسمتی از کتاب خشم:

شما در زندگی روزمرۀ خود بارها شکست و ناکامی را تجربه می‌کنید. آیا باید احساس خشم را به عنوان بخشی از جهان استوار کنونی پذیرفت؟ اغلب متخصصان بهداشت در این باره که نمی‌توان از احساس خشم برحذر بود، توافق دارند. آنها اظهار می‌دارند که حتی در نوزادانی که ساعتی از تولدشان نمی‌گذرد نیز عواطفی شبیه احساس خشم دیده می‌شود و انسان تقریباً در سراسر عمر خود، روزی نیست که با احساس خشم خود یا دیگری روبه‌رو نگردد. بسیاری از نویسندگان بر این باورند که هر فرد برای مراقبت از خود در برابر دنیای خشن و مملو از خصومت کنونی، لازم است خود را به سلاح خشم مجهز سازد. اگر شما چنین نکنید، به طور حتم در برابر افرادی که قصد سلطه یا سوءاستفاده از شما را دارند و می خواهند دارایی و آزادی شما را از دست‌تان بگیرند و بی‌توجه به منافع و رفاه شما، قصد بهره‌برداری از شما را دارند، آسیب‌پذیر خواهید شد. تعریف دقیق خشم چیست؟ خشم ترکیبی ویژه از افکار، احساسات و رفتار شماست آن هم در زمانی که براثر شرایط دشوار یا مداخلۀ افرادی غیرمنصف و مغرض برای  دستیابی به اهداف خود به شدت سرخورده و ناکام می‌شوید (یا گمان می‌کنید که چنین شده است). همان طور که هوارد کازینونف و همکارانش خاطر نشان کرده اند و مارک ترجسن و رافائل رُز نیز با آنها موافق هستند، هنگامی که شما احساس خشم می‌کنید، دچار احساس منفی درونی همراه با تحریفات و نقایص شناختی و ادراکی می شوید. آنگاه افکار و احساسات به خشم آغشتۀ شما منجر به برانگیختگی فیزیولوژیک شده و شما را بر ضد آنچه دشمن می‌پندارید، وارد عمل می‌سازد. بسیاری از صاحب‌نظران حیطۀ روان‌شناسی که دربارۀ خشم دست به قلم برده‌اند، از جمله ریموند دی‌گاسپه، بر این باورند که فرد خشمگین و افسرده از یک خودِ ثابت بهره‌مند نیست و در اینکه انگشت اتهام را به سوی چه کسی یا چیزی نشانه رود، ثبات ندارد. ریموند چیپ تافریت و همکارانش در تحقیقات خود دریافتند، افرادی که خشمگین محسوب می‌شوند ، در مقابل دیگران، از تحریفات شناختی و تحریکات بدنی بیشتری برخوردارند. آرون سیگمن و سلنا سنو متوجه این نکته شدند که احساس خشم افسارگسیخته نوعی اختلال هیجانی است؛ چیزی که درباره صرف تجربۀ درونی خشم صدق نمی‌کند.