عنصر اصلی/ حقیقت ساده در پشت نتایج خارق‌العاده

کتاب «عنصر اصلی» نوشته گری کِلر و جِی پاپسان با زیرعنوانِ چرا فقط باید بر یک چیز تمرکز کرد به همت نشر نون به چاپ رسیده است. تصور کنید زندگی یک ژانگولربازی است که باید در آن پنج توپ را بین زمین و هوا دست به دست کنید. این توپ‌ها کار، خانواده، سلامتی، دوستان و شرافت نام دارند و شما هر پنج توپ را بین زمین و هوا نگاه داشته‌اید. روزی متوجه می‌شوید که کار یک توپ لاستیکی است. اگر آن را به زمین بیندازید دوباره برمی‌گردد بالا؛ اما چهار توپ دیگر، یعنی خانواده، سلامتی، دوستان و شرافت، همه از جنس شیشه هستند. هر کدام را بیندازید، خط می‌افتند، لب‌پر می‌شوند یا حتی ممکن است خرد شوند. کتاب «عنصر اصلی» عادات مورد نیاز برای غلبه بر شش دروغی را شرح می‌دهد که مسیر موفقیت را مسدود می‌کنند. توصیه‌های این کتاب به شما کمک می‌کند هفت دزد زمان را شکست دهید، با استفاده از قوانین هدف، اولویت و بهره‌وری -به مثابه اهرم- نیروی خود را مضاعف کنید و به نتایج خارق‌العاده دست یابید. گری کلر متولد سال ۱۹۵۷، از موفق‌ترین چهره‌های کسب‌وکار در امریکاست و آثار او همواره جزء پرفروش‌ترین کتاب‌ها در بازار نشر جهان بوده‌اند. عنصر اصلی تاکنون جوایز متعددی برده، بیش از یک میلیون نسخه فروش داشته و به ۴۰ زبان مختلف ترجمه شده است.

قسمتی از کتاب عنصر اصلی:

مغز حدود یک پنجاهم جرم بدن را تشکیل می‌دهد؛ اما یک پنجم کالری‌هایی را که برای کسب انرژی به بدنمان وارد می‌کنیم مصرف می‌کند. اگر مغز شما یک اتومبیل بود، در حد یک جیپ هامر بنزین مصرف می‌کرد. اغلب فعالیت‌های خودآگاه ما در قشر پیش‌‌پیشانی مغز اتفاق می‌افتند، یعنی همان بخش از مغز که مسئول تمرکز، مدیریت حافظه‌ی کوتاه مدت، حل کردن مسائل و ایجاد اعتدال در مهار رفتارهای بدون فکر است. این قشر در مرکزیت چیزی قرار دارد که ما را به انسان تبدیل می‌کند و بخش اصلی و مرکزی کنترل رفتاری و قدرت اراده‌ی ماست. در اینجا نکته‌ی دانستنی جالبی وجود دارد. مغز ما به نوعی با سیستم «آنچه آخر وارد شد اول خارج می‌شود» کار می‌کند. بخش‌هایی از مغز ما که بعد از باقی بخش‌ها تکامل یافته‌اند، در صورت کاهش منابع انرژی اولین بخش‌هایی هستند که دچار مشکل می‌شوند. بخش‌های کهن‌تر و تکامل‌یافته‌تر از مغز ما، مثل بخش‌هایی که کار تنظیم تنفس یا پاسخ‌های عصبی را بر عهده دارند، قبل از باقی بخش‌ها از جریان خون تغذیه می‌کنند و چنانچه تصمیم بگیریم یک وعده غذا را جا بیندازیم چندان تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. در عوض، این قشر پیش‌پیشانی است که بخش اعظم ضربه را جذب می‌کند. متأسفانه قشر پیش‌پیشانی، از آنجایی که در طیف تکامل بشر هنوز نوپاست، حکم توله‌ی ضعیف فرایند تکامل را دارد. تحقیقات پیشرفته اهمیت این موضوع را برای ما روشن می‌سازند. در سال ۲۰۰۷، مقاله‌‌ای در نشریه‌ی شخصیت و روان‌شناسی اجتماعی به جزئیات نه مورد مطالعاتی مجزا درباره‌ی تأثیر تغذیه بر قدرت اراده پرداخت. در یک مورد محققان تکالیفی را برای سوژه‌ها تعیین کردند که قدرت اراده در آن‌ها نقشی داشت (یا نداشت) و قبل و بعد از هر آزمون، مقدار قند خون را اندازه‌گیری کردند. سوژه‌هایی که آزمون‌های نیازمند قدرت اراده را انجام داده بودند، بعد از اتمام کار، کاهش چشمگیری را در میزان قند خونشان نشان می‌دادند. مطالعات دیگر هم تغییرات عملکرد سوژه‌ها را حین انجام دو آزمون نیازمند قدرت اراده مورد سنجش قرار دادند. بین دو آزمون به اعضای یک گروه نوشیدنی‌ای دادند که با قند واقعی شیرین شده بود و به گروه دیگر نوشیدنی‌ای دادند که با شبه قند شیرین شده بود. گروهی که نوشیدنی حاوی شبه قند را نوشیده بودند در مقایسه با گروهی که قند واقعی در نوشیدنی‌شان مصرف کرده بودند در آزمون دوم دو برابر خطا داشتند. محققان نتیجه‌گیری کردند که قدرت اراده یک عضله‌ی ذهنی است که به‌سرعت از خستگی بهبود پیدا نمی‌کند. اگر شما قدرت اراده را برای یک کار به‌کار بگیرید برای کار بعدی مقدار کمتری از آن را در اختیار دارید، مگر اینکه باتری آن را شارژ کنید. ما برای اینکه عملکرد بهتری داشته باشیم باید به معنای واقعی کلمه به ذهنمان خوراک برسانیم و همین موضوع اعتبار تازه‌ای به این اصطلاح قدیمی می‌دهد: «غذا برای فکر.» خوراکی‌هایی که میزان قند خون را طی مدتی طولانی به طور یکنواخت بالا می‌برند (مثل کربوهیدرات‌های پیچیده و پروتئین‌ها)، غذاهای مناسب برای افراد موفق هستند؛ این هم شاهدی دیگر بر صحت این گفته: «تو همان چیزی هستی که می‌خوری.» عنصر اصلی را رضا اسکندری‌آذر ترجمه کرده و کتاب حاضر در ۲۲۸ صفحه رقعی با جلد نرم و قیمت ۳۹ هزار تومان چاپ و روانه کتابفروشی‌ها شده است.