خبر- خوشبختی سفری فلسفی/ خوشبختی چیست؟

کتاب «خوشبختی سفری فلسفی»، نوشته فردریک لونوآر، به همت نشر دانژه به چاپ رسیده است. لونوآر که هم فیلسوف و هم جامعه‌شناس است، در این کتاب، در باب موضوعی بحث می‌کند که مطلوب همگان است، یعنی خوشبختی. کتاب به‌طرزی شگفت‌انگیز، ما را به ضیافتی باشکوه فرا می‌خواند که میزبان آن خردمندان و عارفان‌اند. لونوآر خوشبختی را در سفری فلسفی از دوره‌ی باستان تا عصر تجدد، از یونان، هند، چین تا اروپا، از ژرفای تاریخ تا مدرنیته و پسامدرن دنبال می‌کند. گفت‌وگوها برای خواننده کتاب، هم خردپذیر و هم دلپذیر است. از هر جای کتاب که شروع کنید، مطالب ارزشمند و تأمل‌برانگیز آن را می‌بینید. لونوآر می‌گوید: سال‌هاست قصد دارم کتابی درباره خوشبختی بنویسم و مدت‌هاست که این پروژه را به تعویق انداخته‌ام. به‌رغم اینکه جست‌وجوی خوشبختی مهم‌ترین مشترک دنیاست، نوشتن از خوشبختی آسان نیست. من نیز همچون بسیاری افراد، از کاربرد نابه‌جای این واژه، به‌ویژه در تبلیغات و آثار چاپ‌شده بی‌شماری که درباره خوشبختی نوشته شده و به شکل «دستورالعمل» درآمده است، بر آشفته‌ام. به‌دلیل کثرت گفتار نسنجیده درباره خوشبختی، این عبارت خدشه‌دار و نامفهوم شده است؛ اما در پس ظاهر ساده شده و کلیشه‌ای‌اش، این موضوع همچنان جذاب باقی مانده و برای تشخیص آن به چند عنصر دشوار ارجاع داده می‌شود. این مسئله، خصوصاً به ذات خوشبختی مربوط می‌شود: در برخی ملاحظات، خوشبختی به گریزپایی آب و باد می‌ماند. کتاب «خوشبختی سفری فلسفی» در صدد واکاوی این مفهوم مهم در زندگی بشری است.

قسمتی از کتاب خوشبختی سفری فلسفی:

خوشبخت بودن، قبل از هر چیز، ارضای نیازها یا آرزوهای ماست. کسی که سکوت می‌کند در جست‌وجوی تنهایی است و کسی که پرحرفی می‌کند، به دنبال همراهی دیگران است. همان‌گونه که پرنده‌ها در آسمان زندگی می‌کنند و ماهی‌ها در آب، هرکس باید در محیطی که برایش مناسب است، متحول شود. برخی افراد برای زندگی در شلوغی شهرها ساخته شده‌اند و برخی دیگر برای زندگی در آرامش بیرون شهر، و بعضی دیگر به هر دوی آن احتیاج دارد. برخی برای فعالیت‌های جسمی، بعضی دیگر برای فعالیت‌های فکری، برخی برای فعالیت‌های ارتباطی و برخی برای برنامه‌های هنری ساخته شده‌اند. برخی نیازمند تشکیل خانواده و لذت از زندگی زناشویی طولانی مدت هستند و برخی دیگر به روابط متعددی در طول زندگی‌شان نیازمندند. هیچکس با حرکت بر خلاف جهت طبیعت بشری نمی‌تواند سعادتمند شود. آموزش و فرهنگ ارزشمندترند؛ زیرا نیاز به محدودیت، قانون و احترام به دیگران را در ما القا می کنند. نه تنها ضروری است که شناخت خود را بیازماییم بلکه باید قوت‌ها و ضعف‌های خود را شناسایی کرده و آن‌ها را تصحیح یا بهبود ببخشیم و همه این‌ها باید بدون مخالفت و برهم زدن توازن طبیعتمان صورت گیرد. در‌حالی‌که آموزش و فرهنگ گاهی می‌تواند موجب افزایش حساسیت شده و ما را از تمایل یا آرزوهای مشروعمان دور کنند. به همین علت است که در کنار چهارچوب‌های کلی فرهنگی و آموزشی که می‌توانند ما را از آنچه هستیم دور کنند، می‌بایست گاهی یاد بگیریم همان کسی باشیم که هستیم. این همان چیزی است که روان‌شناس سوئیسی، کارل گوستاو یونگ، آن را «فرایند فردیت‌بخشی» می‌نامد. این فرآیند، اغلب در حدود چهل سالگی و هنگامی‌که اولین جمع‌بندی زندگی‌مان را ارائه می‌دهیم، کامل می‌شود. خوشبختی سفری فلسفی با ترجمه ریحانه رئیس الساداتی در ۲۰۸ صفحه رقعی با جلد نرم و قیمت ۳۰ هزار تومان، روانه کتابفروشی‌ها شده است.