جستجوی کتاب
عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
ورود به فروشگاه
جامعهشناسی خودمانی/ یک آسیبشناسی فرهنگی با زبانی خودمانی
کتاب جامعه شناسی خودمانی به همت نشر اختران تجدید چاپ و به بازار نشر ارائه شده است. حسن نراقی نویسندهی این کتابِ کم حجم و پراستقبال بازار نشر در مورد این کتاب مینویسد: تولستوی، این بزرگ مرد پهنهی انسانیت، سخنی دارد با این مضمون: "باید از گفتنیهایی گفت که احتمالا بسیاری آن را میدانند ولی جرئت ابراز آن را حتی برای خودشان ندارند." بنابراین اگر ابراز شرمساری و بینظریام را دربارهی کلمهی جرئت بپذیرید باقی خواهد ماند حرفهایی که من میدانم و هم به احتمال خیلی زیاد شما، و قصد نهایی این کتاب نیز تنها مروری است بر همین حرفها، حرفهایی دربارهی خودمان، دربارهی جامعهی ایرانی و یا به عبارتی درد دلی است خودمانی. نراقی در جامعه شناسی خودمانی با زبانی بسیار ساده و فارغ از تئوریهای مرسوم جامعه شناسی، دست به آسیبشناسی موجزی از فرهنگ و نکات زیستیِ جامعهمان میزند که مفید است و خواندنی.در بخشی از کتاب جامعه شناسی خودمانی میخوانیم:
خانم خانه، کدبانوی خانه، از مقدار پرتقالی که برای بچههایش میخرد اول تعدادی درشت را سوا میکند برای میهمان؛ کوچکها و یا به عبارتی درجه دوهایش را میدهد به بچهها. یعنی چه؟ یعنی این که میهمان بداند ما همیشه پرتقال درشت مصرف میکنیم. این را میگویم تظاهر. گفتهام اگر مسئله میهمان نوازی باشد باید شامل آن پیرزن خدمتکار خانه هم بشود که هفتهای یکی دو روز برای کمک به منزل میآید. در صورتی که میدانیم نمیشود. من امید داشتم با گذشت زمان با افزایش تحصیلات و یا حداقل با محدود شدن امکانات، دامنهی این تظاهرات هم فروکش کند ولی شاید کاستیهای اجتماعی و یا نمیدانم مسائل روحییِ دیگر، نیازهای دیگر، مردم را وادار به برافراشتن سنتهای پرخرجی کرده که تا به حال سابقه نداشته است. تازگیها دیدهام برای درگذشتگان هم در سالنها و هتلها برنامه اجرا میکنند، چراغانی مشکی میکنند، مداحهای شیک میآورند، شام و فیلمبرداری و بلندگو برای میهمانان خوش لباس...تازه، کارت دعوت هم میفرستند. همه چیز به جز لباسهای مشکی یادآور یک مجلس جشن باشکوه است. ضمن اینکه نباید فکر کنید الزاما صاحب مجلس از مال و مکنت زیادی برخوردار است، نه! شاید هم قرض کرده و فردا باید برای پرداخت این قرضها لغوه بگیرد. اما وقتی همه گیر شد این یکی هم روی بقیه...ضمنا پریستیژ اجتماعی را هم نمیشود به این سادگی نادیده گرفت...میبینید؟ عین این تظاهر را، دولتمان هم در سطح وسیعتری مرتکب میشود. من قبلا گفتم اصلا قصد ندارم دولت و ملت را از همدیگر سوا کنم. من میگویم اگر ملتی دارای یک خصیصهی عام، یک صفت زیبا و یا یک صفت زشت بود قاعدتا اگر دولتش هم از همین باشد، یعنی ادعای حلالزادگی بکند، باید متصف به همین صفات باشد...این نمیشود که مثلا خود ما تکتک تظاهر به چیزی که نداریم، به کاری که نکردهایم بکنیم ولی وقتی نوبت حکومتان رسید بگوییم چرا میکند؟ آن هم به این وسعت! چاپ سی و یکم جامعه شناسی خودمانی با قیمت ۱۷ هزار تومان چاپ و روانه کتابفروشیها شده است. واحد خبرگزاری موسسه گسترش فرهنگ و مطالعات
[gallery columns="4" ids="3468,3471,3470,3469"]
در حال بارگزاری دیدگاه ها...