کودک مدفون و غرب واقعی

آثار شپرد، از لحاظ مضمون و تفکر پشت آن‌ها، ادامه‌ی همان سنت تئاتر جدید امریکاست که با یوجین اونیل، تورونتو، تنسی ویلیامز، آرتور میلر و ادوارد البی شکوفا شد و بال و پر گشود و همچنان ادامه دارد. مضامین رؤیای امریکایی و مشکل ازخودبیگانگی، تجزیه خانواده‌ها و سرگردانی فرزندان و تنهایی پدرها و مادران، همه، مضامینی است که در تئاتر شپرد هم مستتر و برقرار است.
کودک مدفون عنوان نمایش‌نامه‌ای است که در سال ۱۹۷۸ نوشته شد و سال ۱۹۷۹ جایزه‌ی پولیتزر را از آن شپرد کرد. این متن، نمایشی است در سه پرده که مقطعی از زندگی یک خانواده‌ی ازهم‌پاشیده را در بر می‌گیرد.
غرب واقعی نیز از نمایش‌نامه‌های معروف شپرد است که آن را در سال ۱۹۸۰ نوشت. مادر خانواده که برای تعطیلات به آلاسکا سفر کرده، آستین را در خانه گذاشته تا مواظب گیاه‌هایش باشد و درعین‌حال روی فیلم‌نامه‌اش کار کند. آستین ظاهری آراسته دارد، دانشگاه رفته، منظم است و ماشین و خانه و زن و بچه‌اش، نمادهایی از زندگی موفق او محسوب می‌شوند. لی، برادر بزرگتر، با سر و وضع آشفته و کم‌سواد که سال‌ها در بیابان زندگی کرده، به خانه‌ی مادر آمده تا با هدف سرقت وسایل خانه، سری به خانه‌های آن محله بزند. سول کیمر از تهیه‌کنندگان هالیوود، فیلم‌نامه‌ی آستین را می‌پسندد و با لی آشنا می‌شود. در همان مقطع، اتفاق دیگری می‌افتد...

سام شپرد روایتش را براساس شخصیت‌ها طراحی می‌کند؛ یعنی ابتدا از یک یا چند شخصیت شروع می‌کند و بعد قصه را براساس روابط و تعاملات این کاراکترها شکل می‌دهد.