هملت

هملت را باید مشهورترین نقش نمایشی جهان دانست. علاقه‌ی مردم به شخصیت او و به نمایش‌نامه‌ی شکسپیر که سرگذشت او را باز می‌گوید، از آغاز بسیار بوده و هنوز ادامه دارد. هنوز درباره‌ی این شخصیت کتاب‌ها می‌نویسند و برداشت‌های اجرایی از آن بر صحنه‌ها پرشمار و متفاوت است.
هملت در بحرانی قرار می‌گیرد که نیروهایی هم‌ستیز و پرقدرت در یک زمان او را به دو جهت مخالف می‌کشانند. او در بخش نخست نمایش به دنبال مدرکی‌ست تا ثابت کند عمویش برای رسیدن به پادشاهی پدرش را کشته است، و سرانجام آن مدرک را می‌یابد. مادرش، ملکه‌ی دانمارک، با عمویش ازدواج کرده است. این بحران کوبنده و حیرت‌آور هملت را خوار و ذلیل می‌کند و پس‌از فرایند کندی دیدگاه کلی‌اش درباره‌ی زندگی یک‌سره تغییر می‌کند. هملت خردمند و به تمام معنا انسان است. در آغاز، پذیرفتن وضع تازه بر او دشوار می‌نماید و نمی‌داند آن وضع به کجا خواهدش کشاند. به محک زدن درستی گفتار روح را عمدا به درازا می‌کشاند تا با وضع جدید کمی خو بگیرد. و پس‌از اطمینان از صحت گفته‌های روح، عمدا پا به میدان انتقام نمی‌گذارد و به عمویش فرصت می‌دهد تا ابتکار عمل را به دست گیرد و او را از کشور تبعید کند. در بخش دوم نمایش، هملت به دانمارک بازمی‌گردد، با دیدن آیین خاک‌سپاری اوفیلیا، دختری که زمانی دوستش می‌داشت، چاره‌ای جز انتقام نمی‌بیند و شاه را می‌کشد، اما خود او نیز به دلیل زخم کشنده‌ای که در جنگ تن‌به‌تن برداشته کشته می‌شود و در واپسین لحظه‌های زندگی، فورتین‌براس، ولیعهد نوروژ را شایسته‌ی پادشاهی اعلام می‌کند؛ حریف او در جنگ کشته می‌شود و ملکه نیز که جامی زهرآلود نوشیده، پیش‌از او درمی‌گذرد.
در این کتاب افزون بر ترجمه‌ی متن نمایش، گفتارهای زیر را نیز می‌خوانیم:
اهمیت هملت در این روزگار
هملت و دوران الیزابت
تراژدی انتقام
زبان این نمایش
تحلیل شخصیت‌های نمایش
چند نقد ادبی از هملت، نوشته‌ی:
اندروسسیل بردلی، ارنست جونز، تی اس الیوت و ویلسن تادی.