مبانی آموزش تمرینات اصلاحی

تغییر الگوهای حرکتی به دلیل عمل جراحی

حتی بهترین اعمال جراحی نیز باعث ایجاد بافت زخم می شوند. تحرک بافت زخم، اغلب یکی از جنبه های مغفول حیطه ی توانبخشی است. عدم تحرک، موجب دگرگونی راستای بافت و کشیده شدن نیام می شود این مساله روی عملکرد مفاصل و عضلات تاثیر می گذارد. ممکن است پیش از عمل جراحی یا کمی پس از آن، از الگوهای حرکتی جبرانی برای تحرک عملکردی استفاده شود. باید حرکات متعادل را به صورت فعال بازیافت، در غیر این صورت، عدم تعادل عضلانی و تغییرات وضعیت بدنی، افزایش پیدا خواهند کرد.

تغییر الگوهای حرکتی، به دلیل ترمیم ناقص آسیب دیدگی

بسیاری از مراجعان، پس از آسیب دیدگی، یک دوره توانبخشی را آغاز می کنند اما پیش از بازگشت به سطح عملکردی مورد نیاز خود، آن را رها می کنند؛ سپس به شکل سرخورد، شروع به اجرای تمریناتی می کنند که احتمالا موجب غفلت از عدم تعادل عضلانی می شود و یا این که ممکن است از ادامه ی توانبخشی خودداری کنند و مایل به زندگی همراه با محدودیت باشند. در هر دو مورد، بدن با استفاده از الگوهای حرکتی جبرانی که در نهایت منجر به عدم تعادل در وضعیت بدنی خواهد شد، با میزان تحرک و پایداری موجود سازگار می شود.

متخصص سلامتی و آمادگی جسمانی با آگاهی از این که چه مسائلی باعث ایجاد عادات در وضعیت بدنی شده است، می تواند به شکل مناسب، پاسخگوی نیازهای مراجعان باشد. معمولا وضعیت بدنی نادرست منجر به عدم تعادل عضلانی خواهد شد یا بالعکس. وظیفه ی متخصص سلامتی و آمادگی جسمانی، شناسایی علل عدم تعادل عضلانی و ارائه ی یک برنامه ی حرکات اصلاحی جامع است. نخستین گام در ارزیابی وضعیت مراجع، ارزیابی وضعیت بدنی است.

الگوهای ناهنجاری های شایع

چگونه یک فرد به صورت ایستاده می ایستد؛ به این معنی که فرد در طول زمان چگونه از بدن خود استفاده می کند. انحراف از وضعیت ساختاری صاف و قائم، در الگوهای حرکتی جبرانی مشاهده می شود. یک قسمتی آن گونه که بدن به آن نیاز دارد، کار نمی کند؛ از همین روی، بدن از ساختارها یا عضلات دیگر می خواهد وارد شوند و کمک کنند (برتری عملکرد عضله ی همکار). بسیاری از ساختارها و گروهای عضلانی در بدن، دارای نقش های عملکردی بسیار تعریف شده ای هستند. اگرچه می توان از آن ها به شکل مناسب در تولید بیش از یک حرکت استفاده کرد، مثلا عضله ی چهارسر می تواند ران را خم (راست قدامی) و زانو را باز کند؛ با این وجود، هنگامی که از این عضله جهت پایداری چرخشی در زانو استفاده می شود، ممکن است به علت بیش فعالی، هایپرتروفی شود و باعث بروز علائمی مانند التهاب تاندون تحت کشککی، درد جلوی زانو، یا نقص عملکرد مفصل کشککی رانی شود. اگر ران ها از خط میانی بدن منحرف شوند، موجب تحمل بار در یک سمت بدن می شود که نشان دهنده ی عدم تعادل در لگن ناشی از حمل کیف سنگین خواهد بود. همین طور کسانی که رانندگی می کنند، تکرار یک وضعیت ممکن است، باعث بروز خستگی یا سختی پای راست آنان شود.